Begin 2014 ontstond het allereerste idee voor een boek over een droomjongen, nadat ik me gerealiseerd had dat ik wilde gaan schrijven in het YA-genre. Marco Borsato’s ‘Dromen zijn bedrog’ was op de radio. Ik had net een film gezien over de mogelijkheden van ons brein. Dat alles bij elkaar zorgde voor mijn eerste woorden op papier. Letterlijk, met pen en een notitieblok. In een overdekt kinderspeelparadijs.
Het idee werd groter en groter, tot het uiteindelijk transformeerde in een verhaal waarin niet alleen de romance belangrijk is, maar waarin ook actie, bovennatuurlijke elementen en drama verweven is. Een combinatie naar mijn hart, want juist die elementen spreken mij aan in andere boeken, series en films. Toen ik eenmaal bezig was, keek ik plots anders naar andere boeken en televisie. Ik begon monologen en dialogen te analyseren, ik deed ideeën op over personageontwikkelingen, keek hoe emoties geuit werden, en hoe mensen op elkaar reageerden. Dingen die me raakten, stopte ik in mijn boek, maar dan op mijn eigen manier. Ik probeerde de gevoelens van Hester zo neer te pennen, dat het de lezer iets zou doen. Ik heb letterlijk jankend achter mijn laptop gezeten, omdat alles zich als een film voor mijn ogen afspeelde. Om drie uur ’s nachts, toen alles al donker was en het de vorige keer toen ik op de klok keek nog maar tien uur ’s avonds was.
Muziek speelt daarbij een belangrijke rol. Met mijn koptelefoon op, helemaal afgesloten van de buitenwereld, waande ik mezelf Hester (ook al kan ik alleen maar dromen van haar kracht). Ik vond voor iedere emotie een liedje dat daarbij paste, variërend van luchtige popmuziek tot ultrazwijmelmateriaal (ik heb Christina Perri’s ‘Jar of Hearts’ en ‘Human’ he-le-maal grijsgedraaid tijdens de zielige scènes). Ook Coldplay, Ed Sheeran, John Mayer, The Lumineers en The Common Linnets kregen een plekje in mijn playlist. Gek eigenlijk hoe sommige nummers je verdrietig of ontroerd kunnen maken, terwijl je van te voren nog zo vrolijk was. En andersom.
En nu, na meer dan drie jaar, zien Hester en Siem officieel het levenslicht. In februari verschijnt het boek bij Dutch Venture Publishing, de uitgeverij die met veel enthousiasme mijn boeken onder haar vleugels heeft genomen. En daardoor heb ik ook vleugels gekregen. Het geef mij de kans om nog verder weg te vliegen, naar gebieden in mijn fantasiewereld die nog onaangeroerd zijn. Want ik heb nog zoveel te vertellen! Er zijn nog zoveel verhalen niet met de rest van de wereld gedeeld!
Ik hoop dat jullie Siem en Hester in jullie armen en harten zullen sluiten. Dat jullie onderdeel worden van hun leven, hun wereld. Dat jullie bij ze blijven tot het eind. Want ze zullen jullie steun hard nodig hebben…
H & S
4 EVER
Liefs, Miranda
